بر طبل شادانه بکوب پیروز و مردانه بکوب برخیز و پرچم را ببر بر سر در خانه بکوب :)))
سلام دوستان. دارم غش می کنم از زور شادی. چه خوب گفت جواد :" سلام روسیه؛ سلام مسکو؛ سلام سن پترزبورگ؛ سلام پوتین؛ سلام ...". جا داره من هم بگم:"سلام شریف؛ سلام دانشگاه تهران؛ سلام برج آزادی؛ سلام قالیباف؛ سلام..."
منت خدای را عزوجل که به این طریق سرور را در قلب من به اوج رسانید و غدد ترشح کننده ی آدرنالینم را پوکاند:) الان وقتشه که رتبه رو بنویسم تا دنیا بدونه من نتیجه ی زحمات و حتی کم کاری هام رو گرفتم:
345
اینجا رو که کسی نمی بینه ولی من برای دل خودم تشکر می کنم از بعضیا که کمکم کردن. از خداوند متعال تشکر می کنم که چشم از کم کاریِ من پوشید. از اهل بیت(ع) و امام زمان(عج) تشکر می کنم که دستمو گرفتن. از پدر و مادر که عشقن تشکر می کنم که با همه ی اصطکاک هایی که بعضی اوقات اجتناب ناپذیره، مثل کوه هر چی نیاز بود مهیا کردند. از دوستای خوبی که دوستی شون از روی دلسوزی بود نه حسادت تشکر می کنم مخصوصا:محمدرضا و امید و باقری. از اون 2 مادر شهیدی تشکر می کنم که روزِ آخر سر قبر بچه هاشون برام دعا کردند و گفتند موفق باشی. پدربزرگ و مادربزرگی که دعا کردند برام دستشونو از همینجا می بوسم و ایضاً حضوراَ هم خدمتشون می رسم برای تشکر. از معلمای گلی که زحمت کشیدن برام حالا چه کم چه زیاد آقایان: شوقی، عمرانی، گنجی، ماستری، نجاتی، سعادت نواز، محققی که از علمشون به من بخشیدند. از پرسنل مدرسه مخصوصا آقایان عزیزآبادی، بهرامی، باقری، دالایی، حسینی، انوری و سلیمی تشکر می کنم.
خدایا دمت گرم که آقایی کردی و شرمندم نکردی:)
